Een nieuw blogseizoen, een nieuw bloggeluid
Vraagtekens

Een nieuw blogseizoen, een nieuw bloggeluid

Summary:

Net als de kreeft die zich op een moment van zijn te krappe schild moet ontdoen om te overleven, zo kan ook deze blog niet verder groeien zonder ingrijpende veranderingen.

” Niets is zo zeker als verandering.”
“Je probeert volop dingen, soms mislukken ze, en dan verander je van koers. Ach, we zijn allemaal zo ontzettend bezig met zekerheid. Maar als je de illusie van zekerheid loslaat, dan gebeurt er zoveel.”


(Gautier Platteau, curator en uitgever bij kunstboekenuitgeverij Hannibal Books)

Gebroken belofte

Deze blogpost betekent het einde van mijn zomerblogverlof anno 2022, en daarbij ook de start van een nieuw blogseizoen.

Maar ik ben te laat.

I know it. You know it.
De hele wereld weet het!
(Of toch bijna)

Ik had beloofd dat ik er in augustus terug zou staan. Vandaag is het vrijdag, 2 september, en hier ben ik dan: op kousenvoetjes – witte deze keer – en met vingers die nog wat stram over het toetsenbord bewegen.

Een meningsverschil tussen hoofd en lichaam zit daar voor iets tussen. Hoofdlief dat – verlof of geen verlof – de laatste tijd niet meer zo’n kampioen is in het vinden van rust als ooit tevoren. En mijn lichaam, ook wel Mrs. Me genoemd, dat maar blijft blèren dat het meer rust en ontspanning nodig heeft.

Als er 1 ding is dat ik de afgelopen jaren geleerd heb over conflicten tussen hoofd en lichaam, dan is het wel dat het lichaam altijd de (rauwe) waarheid vertelt – in tegenstelling tot dat hoofd vol tegenstellingen van de moderne mens, dat ons nogal eens iets durft wijs te maken.

Een beetje meer rust inbouwen was dus de boodschap, oftewel:

“Reculer pour mieux sauter.”
(eerst terugtrekken om nadien verder te kunnen springen).



Maar dat is niet alles..

Blog in evolutie

Niets blijft ooit hetzelfde, en deze blog dus ook niet.

Ik had me deze zomer ingeschreven voor een soort cursus(*) om te leren hoe ik mijn website kan verbeteren. Heel veel van opgestoken, maar misschien wel wat té veel. Want nu zie ik een hoop mankementen aan mijn blog, waarvoor ik voordien zalig blind was, en zit ik opgescheept met een hoofd vol sensationele ideeën.

Ik voel me zo’n beetje als een kreeft die groeit en groeit en wiens schild, dat niet meegroeit, steeds krapper komt te zitten. Ter info: het schild in deze is mijn website.

Na de obligate – maar voor mijn doen verrassend korte – twijfelperiode was het overduidelijk: het schild van deze kreeft is te klein geworden, en het wordt hoog tijd om het af te werpen en langzaamaan een nieuwe te laten groeien.

Verandering dringt zich op, of ik dat nu leuk vind of niet.

En daarom ben ik tijdens mijn fameuze ‘zomerblogpauze’ al wat aan het sleutelen gegaan. Vooral de home page ziet er al een stukje anders uit.

Maar ik ben er nog lang niet.
De vormgeving kan beter, de teksten zeker ook, en de techniek… die heeft nogal eens een eigen wil, die niet perse overeenkomt met die van mij. Wat bijgevolg zonder uitzondering uitdraait in een hoop gepruts (lees: programmeren in een taal die ik niet ken), oftewel in aanvaarding van het onthutsende feit dat de wereld, noch mijn website altijd doet wat ik van hen verwacht.

Progress, not perfection

Maar terug naar de kreeft.
Langzaam, met 1 scheurtje tegelijk, is mijn schild aan het barsten: de opleiding, de ideeën, de aangepaste home page, deze blogpost…

Het hoeft niet supersnel te gaan, en niets moet perfect.
“Progress, not Perfection” is het motto.

Kleine stapjes vooruit zetten, goed wetende dat alles nog niet helemaal – of helemaal nog niet – goed zit; het gaat deze geboren en getogen – en tot voor kort overtuigd – perfectionist onwezenlijk goed af. En nee, mijn maag wringt zich niet spontaan in zeven knopen tegelijk, wanneer ik denk aan alles wat beter kan.

Ik ben niet perfect, en sinds kort ben ik ook resoluut gestopt het te willen zijn.


Ik denk dat ik dat te danken heb aan de business podcast van “FastForward Amy” die er bij mij heeft ingeramd dat niets ooit finaal is: alles is draft en kan altijd beter. Zij pleit voor snellere beslissingen, omdat niets in steen gebeiteld is en de meeste beslissingen later nog relatief eenvoudig bijgestuurd of ongedaan gemaakt kunnen worden.

En dat geldt bij uitstek voor een website: ben ik vandaag niet tevreden met wat ik er gisteren op gezet heb, dan verander ik dat in een handomdraai. Niet nodig om daar over te stressen.
Dankjewel, Amy.

Wat zal er veranderen aan deze site?

Ik wil de lezer in het vervolg meer centraal zetten. Waar loop jij tegenaan in het leven? Wat zijn jouw vragen en twijfels? Of ben je misschien nieuwsgierig naar hoe je je leven (nóg) fijner kunt maken?

Hoe super zou het zijn als ik jou daarbij kon helpen?! Met geleerde lessen en kleine stukjes levenswijsheid die ik onderweg naar vandaag opdeed. Met echte, onopgesmukte verhalen van – soms keihard – tegen de grond smakken en weer opstaan en de tomeloze veerkracht en positieve mindset die me dat opleverde. Met praktische tips, onorthodoxe inzichten of met mijn verzameling informatie van experts ter zake op de kijk-, luister- en leestips pagina van deze site.

Mijn hoop is om jou via deze ietwat crazy blog over mindset, persoonlijke groei, en bewust leven te kunnen inspireren, motiveren en ondersteunen om je leven eigenhandig stapje voor stapje steeds mooier te maken.


Hoe zich dat exact gaat vertalen naar stijl en frequentie van artikels toe, dat moet ik nog bekijken, maar elleninwanderland zal wellicht een beetje meer evolueren naar meer concrete tips en inzichten, en ietsje minder proza (al ga ik dat nooit helemaal kunnen laten, vermoed ik).

Zoals eerder gezegd zit ik met een hoofd vol ideeën. Het komende half jaar zal ik daar achter (en soms ook voor) de schermen verder aan blijven werken, met een volledig nieuwe site als beoogd eindresultaat. Tenminste, dat is het plan. Vandaag.

Maar niets is in steen gebeiteld, remember?
En zekerheid is een illusie.


Voetnoot:
(*) Die ‘soortement cursus’ om mijn website te leren verbeteren, dat was de ‘Webkick Summer Challenge’, gegeven door Kathleen Verhetsel. Tijdens deze challenge heb ik erg veel van haar geleerd, niet alleen over het maken van websites, maar ook over de strategische aspecten ervan. Wie iets wil leren over websites, of een website volledig op maat wil laten maken, Kathleen is echt een kei in haar vak.


P.S. Als jij me jouw input wilt geven over de richting waar deze blog volgens jou het liefst/best naartoe evolueert en/of je hebt andere ideeën voor deze blog, dan lees ik dat heel graag in de commentaren onderaan dit artikel, of eventueel in een mail naar mij persoonlijk kan ook. Ik kijk uit naar jouw reactie.
Ter info: in de commentaren wordt je emailadres niet zichtbaar getoond, alleen de naam die jij verkiest op te geven – voornaam alleen is voldoende.

Join the discussion

Ellen in Wanderland