Mijn momenten van euforie op het vlak van fysiek welbevinden zijn even kort als sporadisch.
Na een hele voormiddag in bed met pijnstillers en een halve slaaptablet, een noodzakelijk kwaad opdat de pijnstillers de pijn zouden stillen, voelde ik me aanvankelijk zoals ik veronderstel dat de meeste mensen zich voelen op een normale dag. Ik had geen pijn en ik voelde me niet ziekelijk of doodmoe. Hoe mieters is dat???!!!!
Bovendien stelde ik mezelf geen echte doelen vandaag. Ik zou mild zijn voor Mrs. Me.
Mr. X was een lange toer gaan fietsen met Jumper. En dus had ik geen andere verplichtingen dan een beetje zorgdragen voor Jumper en Mrs. Me en wat losse eindjes afwerken in huis.
Ik heb voor het eerst sinds een aantal dagen weer turnoefeningen in de badkamer gedaan! En ik zou zelfs de mogelijkheid hebben om wat tijd door te brengen met mijn geliefde Computer.
Mijn momenten van euforie op het vlak van fysiek welbevinden zijn even kort als sporadisch.
How hard can it be??
Vertel me dan eens, Mrs. Me, waarom je het dan ook en zélfs vandaag nog nodig vond om na een 3-tal uurtjes alweer roet in het eten te gooien?
Waarom ik na slechts die paar prachtige pijnloze uurtjes, weer dezelfde immer aanwezige hoofd- en spierpijn, dezelfde nooit aflatende vermoeidheid voel?
Vroeger, wanneer ik je een voormiddag in bed gunde met enkele pijnstillers en een halve slaaptablet, beloonde je me nog met een eindeloze bron van energie en de afwezigheid van pijn en vermoeidheid tot de volgende morgen.
Tegenwoordig ben je veel strenger geworden, Mrs., en sta je me ook die tijdelijke ontsnappingsroute niet meer toe.
Ik ben me echt wel bewust van jouw aanwezigheid, en ik weet dat ik rekening moet houden met jou, maar eerlijk gezegd, Mrs. , vind ik dat ik daar al heel lang heel veel tijd in steek. De laatste dagen waren zelfs all about you.
Persoonlijk ben ik van mening dat je me bijzonder weinig ruimte laat om nog een leven op te bouwen naast zorgdragen voor in de eerste plaats jou, Mrs. Me.
Ik moet zeggen dat ik het af en toe echt wel beu begin te worden. En misschien komt het als een verrassing voor jou, Mrs., maar ik zou ook heel graag nog wat tijd steken in schrijven en eventueel een blog opbouwen.
Ik zou dat gewoon fijn vinden, en als je me die ruimte laat, dan bestaat de mogelijkheid dat dat op een dag ook nog eens een goede invloed op jou zal hebben.
Think about that!
Zondag, 18 oktober 2020
[…] verdient. En er zorg voor gaan dragen, door het de pauzes te gunnen die het zo broodnodig heeft.Met een brein dat al jaren moord en brand schreeuwt, en met wat ik nu weet door de research voor dit artikel, hoeft niemand mij nog te […]