Leven anno 2021
Te weinig tijd, te veel informatie, te veel te doen en te veel meningen. Te veel keuzes misschien ook. Te weinig begrip en verdraagzaamheid, te veel verontwaardiging.
De tijden zijn hectisch. Ons leven is vol.
Klinkt dit enigszins bekend?
Misschien heb je dan wel iets aan mijn, niet persé objectieve, maar wel hoogst persoonlijke 9 Do’s, Don’ts en What The Fucks voor 2021*.
- Ik mag dansen
Uit de maat,
En in de badkamer.
Ik mag mee blèren met André Hazes: “Een beetje verlie-iefd!”
In m’n eentje,
in mijn pyjama,
half naakt,
of in Eva kostuum (waarom ook niet?)
Bevorderlijk voor het ochtendhumeur (als je van André Hazes houdt tenminste), en bovendien goed voor de conditie, zeker als je daarna ook nog “Bat Out Of Hell” van Meatloaf afspeelt.
Be the weirdo who dares to enjoy!
(Elizabeth Gilbert)
- Wat weet je van de ander…
Het leven is te kort om je druk te maken over wat anderen van je vinden.
“Wat weet je van de ander als je jezelf niet kent?”
Freek De Jonge sloeg de nagel op de kop in zijn gedicht ‘Wees Niet Bang’. - Ik zal weerstaan aan de neiging om te oordelen
Ik heb ontdekt dat het leven veel relaxter is als ik minder denk te moeten oordelen – al is het maar in gedachten – over iemand of iets, over mezelf, of over goed, beter of fout.
Het voelt als een verademing om alleen maar nieuwsgierig en met open blik te kijken naar wat er om me heen gebeurt. Om alleen maar te observeren en bij te leren, zonder – in stilte – te oordelen of tussenbeide te komen**, alsof ik een toeschouwer was op de achterste rij van het theater die, uitziend naar de volgende akte, gezapig achterover leunt in haar zachte stoel. - Het leven is te kort om 1 langgerekte To-Do lijst te zijn
Dat is mijn stelling. Daar ben ik van overtuigd.
Jammer genoeg reikt mijn kennis en kunde in deze (nog) niet verder dan dat.
Afgezien van een paar nog wat mistige ideeën, ben ik er zelf nog niet echt uit hoe je voorkomt dat je leven een aaneenschakeling van af te vinken taken wordt. Eerlijk gezegd, is het dat bij mij op dit moment wel.
Maar! Ik ben zoekende.
Ik absorbeer alle informatie over dit onderwerp en over het onderwerp ‘Tijd’, dat ik te pakken krijg (mijn enthousiasme – of mijn nood, afhankelijk van hoe je het bekijkt – is zelfs zo groot dat ik momenteel een online training time management aan het volgen ben). En ‘Wie zoekt, die vindt’, toch?
Hoe het ook zij, ik hou je op de hoogte van wat ik zoal leer.
Tips zijn natuurlijk altijd welkom. - Het leven is ook te kort om doelloos te debatteren
Het leven is te kort om – al dan niet online – te discussiëren om geen andere reden dan je gelijk te halen, je frustratie of woede te ventileren, of de ander op zijn plaats te zetten.
Wanneer je ervoor kiest je kostbare tijd en aandacht te besteden aan discussiëren, laat het dan met een nobeler doel zijn dan dat.
Want – guess what?! – je wordt daar geen gelukkiger mens van. Hoogstens een mens met een pak minder vrije tijd om te besteden aan fijne dingen. - Breek uit jezelf!
“Kijk naar omhoog
Zing een lied voor de sterren
Ga vooruit, achteruit
Spring omhoog en omlaag
Bekijk het maar snel
En doe het liefst nog vandaag
Breek uit jezelf
Breek verveling en sleur
Zet je eigen ouwe ik aan de deur
Breek maar uit, breek maar op
Breek uit jezelf
Nu!”
Dat waren de wijze woorden van Wim De Craene.
In m’n eigen woorden is het iets als:
Het leven is te kort om je te laten inperken door allerlei ongeschreven regels, met geen andere bestaansreden dan ‘omdat het zo hoort’.
Be who you are and say what you feel because those who mind don’t matter and those who matter don’t mind
- Ik bén niet mijn diploma
Ik ben ook niet mijn carrière of mijn hoofdpijn, ik ben niet mijn successen en evenmin mijn mislukkingen. Geen van deze vluchtige statussen bepalen wie ik ben.
Mocht het dát zijn wat mij zou definiëren als persoon,
Wat zou dat dan vertellen over mijn waarden?
Hoe eenzijdig was dan mijn visie op het leven? En op die van mensen?
Hoe kleurloos was dan mijn bestaan?
Laat ons dus in het vervolg aan een onbekende op een receptie níet meer automatisch als openingszin de vraag stellen: “Wat doe je voor werk?”.
Maar misschien eerder iets als: “Wat is het, dat jouw hart sneller doet kloppen?” - Niets is belangrijk
Behalve humor,
En op je sterfbed kunnen zeggen: “Ik heb geen spijt”
(misschien ietwat kort door de bocht, maar je snapt wat ik bedoel) - Ik mag – en zal – falen
Ik zal fouten maken bij alles wat ik onderneem, en dus ook op mijn blog.
Ik zal dingen verkeerd formuleren, teksten zullen anders begrepen worden dan ik bedoelde, ik zal doorbomen over een onderwerp dat geen kat interesseert, en ik zal, ongetwijfeld meer dan eens, de juiste toon niet weten te vinden.
Je kunt de leercurve niet overslaan
(FastForward Amy)***
Ik zal op mijn bek gaan.
Quasi elke beginnersfout zal ik maken.
Dat is een feit.
Toch doe ik het.
En uit elke fout zal ik leren.
Dat is mijn voornemen.
Houd je dus maar vast aan de takken van de bomen – of aan iets anders –
want deze blog gaat almaar beter worden!
* Met dank aan Elisabeth Lucie, die me met haar column in Knack op het idee van deze blogpost bracht.
** Met ‘niet tussenbeide komen’ bedoel ik dat ik aan het leren ben om dingen te laten gebeuren en bovenal uit mijn hoofd te zetten, waar het dingen betreft die mij niet aangaan en in geval men niet zit te wachten op hulp van mij of van wie dan ook.
Maar waar het gaat over mezelf en m’n eigen gewoontes, daar probeer ik wel continu aan bij te schaven.
*** Dank je Amy, voor alle inzichten die je me al hebt gegeven!
Aanvulling op 21/06/2021:
Als reactie op punt 3: Ik zal weerstaan aan de neiging om te oordelen, wees een Attente Lezer me erop dat oordelen niet perse negatief hoeft te zijn. Om te weten wat zijn oordeel is, zou hij als maatstaf nemen: “kijken welk gevoel je bij iets of iemand krijgt”, waarop hij een voorbeeld gaf van een persoon en een situatie die hem een erg positief gevoel gaven. Dan zou het jammer zijn om niet te oordelen.
En, beste Attente Lezer, je hebt absoluut gelijk. Er lijkt zoveel onverdraagzaamheid, verontwaardiging, zoveel – al dan niet – ingehouden woede aanwezig te zijn ( on-line en ook daarbuiten), dat het gewoon niet in mij opkwam dat een oordeel ook positief kan zijn. Mogelijk verwarde ik de woorden oordeel en veroordeling.
Dank je, om me daarop te wijzen.
Knap stuk! Nu nog een scorecard om het verschil tussen theorie en praktijk te zien slinken 🙂
Dat is misschien nog niet zo’n slecht idee.
Een aantal punten op het lijstje gaan me best goed af, bij enkele andere is er inderdaad nog verschil tussen verstand en gevoel (wat ik in loop der jaren geïnternaliseerd heb). Maar ik denk dat de eerste stap altijd is het verstand overtuigen (check!), om daarna ook bij stukjes en beetjes het gevoel mee over de streep te trekken. Dat kost meer tijd, maar het lukt zeker wel om ook het gevoel een heel stuk mee te doen opschuiven. Verstand en gevoel evolueren nog altijd, en daar ben ik best blij om.
Prachtig geschreven
Dank je.