Grote tegenslagen, hoe ga je ermee om? 8 beproefde tips
Tegenslagen

Grote tegenslagen, hoe ga je ermee om? 8 beproefde tips

Summary:

Het is niet de ernst of de hoeveelheid tegenslagen die bepaalt of je knock-out tegen de vlakte gaat, het is de manier waarop je ermee omgaat.

“Life is a series of problem-solving opportunities. The problems you face will either defeat you or develop you, depending on how you respond to them.”
(Rick Warren)

Iemand van wie je enorm veel houdt sterft..
Je huwelijk met je one and only soul mate loopt met een rotvaart op de klippen..
Langdurige of ernstige ziekte overmant je..
Je krijgt te maken met verraad door iemand uit je inner circle..
Vrienden lijken ver te zoeken..

Een leven zonder tegenslagen bestaat niet

Ongeacht wat de immer happy berichten van de immer shiny people op sociale media je ook mogen doen geloven, vroeg of laat krijgen we allemaal weleens met tegenslagen te maken.

En als Murphy zich dan nog eens komt bemoeien, dan gebeurt het soms dat zowat alle tegenslagen van de wereld tegelijkertijd over je hoofd worden gekieperd. Waarvoor dank, Mr. Murphy.

Maar zelfs een tegenwind met de kracht van een orkaan hoeft je niet compleet van je sokken te blazen.

Want het is niet hoe zwaar je problemen zijn, of hoeveel je er (tegelijkertijd) te verwerken krijgt, die bepaalt of je knock-out tegen de vlakte gaat, het is de manier waarop je met die problemen omgaat.

Deze 8 persoonlijk uitgeteste en goed bevonden tips helpen om beter om te gaan met tegenslagen.

1. Wees geen(!) rots in de branding

Probeer bij zware tegenslagen niet die rots-in-de-branding te zijn, die zich te allen tijde sterk houdt.

Dat typetje kun je misschien een tijdlang opvoeren, maar vroeg of laat ga jij – de rots – met de branding meegesleurd worden. Geen twijfel mogelijk.

Want een immer standvastige rots-in-de-branding is een rots die zich verzet tegen haar eigen reële emoties, zoals vertwijfeling, stress, angst of verdriet. En al wie zich verzet tegen de realiteit verliest het pleit vroeg of laat. Daar heb ik in deze blog al menig boompje over opgezet.

2. Vlucht voor even als het moet

Op momenten dat pijn je dreigt te verzwelgen mag je van mij heel eventjes vluchten voor je verpletterende emoties.

Trust me, ik weet waarover ik het heb. Been there. Done that.

Maar laat het liefst niet langer dan een dag duren, en doe het op een zo gezond mogelijke manier. Oftewel; creëer geen bijkomende problemen (je hebt er zo al genoeg!) door je in de alcohol of pillen te storten.

Mijn suggesties voor minder destructieve vluchtroutes zijn: een Netflix serie bingewatchen, en – what the hell – pak die grote zak chips er ook maar ineens bij, ga sporten als een bezetene, dompel je onder in werk, of doe zoals ik en schrijf de ellende van je af.

3. Voel je gevoelens

Je kunt niet blijven vluchten voor je gevoelens. Er komt een moment dat je de confrontatie moet aangaan. Dat je het leed moet toelaten. Dat je de tranen moet laten stromen, als dat je lukt.

“Ssshht, je moet niet huilen”, fluistert een moeder sussend tegen haar snikkende kind.

Het is ons met de paplepel ingegeven dat we niet moeten huilen, dat zogenaamd ‘negatieve’ emoties er niet mogen zijn, dat we ze zoveel mogelijk moeten wegduwen en vervangen door happy feelings.

“Of wil je misschien een ijsje?”

Ik ben het daarmee ronduit oneens. Huilen heeft wel degelijk een belangrijke, helende functie. Het helpt emoties als pijn, verdriet en stress om hun weg naar buiten te vinden. Een huilbui vermindert de spanning, het lucht op.

En ja, het klopt dat het – bewust – doorleven van lastige emoties niet perse gemakkelijk of fijn is. Daar is immers moed voor nodig. Maar ook al is het verdringen van je pijnlijke gevoelens zoveel minder onaangenaam, het werkt ten slotte niet. In plaats van dat ze wegblijven nemen ze op die manier in je binnenste alleen maar steeds groteskere vormen aan.

Laat negatieve emoties daarom toe, maar blijf er ook niet te lang in hangen. Verzand niet in zelfmedelijden en zelfbeklag want dat heeft nog nooit iemand ook maar 1 stap vooruit geholpen.

4. Veerkracht geeft je vleugels

Een zogenaamd sterke, kwetsbare-gevoelens-ontkennende rots in de branding kun je dus maar beter niet zijn. Maar wat dan wel?

Een piepklein, buigzaam, jong boompje. Dat is het! Meer een takje eigenlijk nog, dat nog maar net uit de grond komt piepen. Niet zo stoer misschien, maar probeer jezelf daar eens mee te vergelijken.

Dat takje heeft niet de hardheid van een rots of de kracht van de grote eikenboom die er vlak naast staat. En bij een storm durft het nogal eens plat tegen de grond te zwiepen.

Oftewel; dat takje is niet onfeilbaar, noch onkwetsbaar, het durft gevoelens als angst, vertwijfeling en stress toe te laten, en is niet bang om te huilen. Want tranen genezen, zo weet het, en er is er geenéén met zoveel veerkracht als hij. En nog terwijl het plat op de grond ligt, weet het zeker dat het niet lang meer duurt voordat het strakjes terug recht zal veren met minstens zoveel moed en blijheid als voor de storm.

En van die dikke eik weet je toch nooit helemaal zeker dat hij het bij een zware storm niet op een keer begeeft.

Te cryptisch voor jou? Onthoud dan dit.
Je sterkhouden, je kwetsbaarheid wegmoffelen en emoties onderdrukken is overrated, en op termijn zelfs schadelijk. Tegen de vlakte gesmeten worden door ernstige tegenslagen in je leven is geen ultieme ramp. Accepteren dat je kwetsbaar bent, negatieve gevoelens durven voelen, jezelf tijd geven om daarna terug recht te veren. Dat is pas echte kracht. Dat is veerkracht.

5. Alles is tijdelijk

Aan alles komt een einde. Dat geldt voor alle goede dingen, maar evengoed voor de moeilijke periodes in je leven. Ga je momenteel door een lastige tijd? Denk dan hieraan: zoals het nu is, blijft het niet. Dat is 1 van de weinige dingen dat zeker is.

6. Laat los

Aanvaarden en loslaten is key bij de verwerking van tegenslagen.

Laat de tegenslagen niet bepalen wie je bent als persoon. Geef ze die macht niet over jou.

Verdrink niet in verdriet, melancholie, bitterheid of wrok. Laat die emoties langzaam los.

Het verleden bestaat alleen nog in gedachten. Wat ooit was, maar niet meer is; laat het los.

Wat een ander je aandeed; laat het los.

Aanvaard wat je niet kunt veranderen, en laat het vervolgens los.

7. Open blik naar toekomst

Je kunt niet weten wat de toekomst brengt, maar houd je ogen, oren en opties open. Want grillige, lastige wegen kunnen soms tot onverwachte, nieuwe mogelijkheden leiden.

“Soms brengt de foute trein je bij het juiste station”

8. Leer zoveel je kan

If anything, leer uit wat er gebeurd is.

Uit de naarste ervaringen valt het meeste te leren. Het is een zuurverdiend, maar kostbaar extraatje dat je er bovenop krijgt. Ik stel voor om het met beide handen vast te grijpen.

Ja, vanaf nu ga je door het leven met een paar krassen op je ziel. Maar als je toelaat dat die krassen je wijzer, rijker en bewuster maken, dan komt het wel goed.

Of, zoals Churchill ooit zei: “Never waste a good crisis.”
En zo is het maar net.


Lees ook: mijn artikel over kwetsbaarheid, en hoe het tonen van je kwetsbaarheid aan de buitenwereld een kwestie is van o.a. moed, zelfacceptatie en vrijheid.


Join the discussion

2 comments
  • Zeer toepasbare tips, toch een bedenking: elke grote stoere eikenboom is ooit een piepklein, buigzaam jong boompje geweest, dat is hoe het leven gaat. En als je naar de schors van de eikenboom kijkt, zie je vele krassen. Die krassen lijken dieper wanneer het regent, dus toch de zon maar laten schijnen!

    • Je hebt gelijk, Mr. X. En de zon laten schijnen in het/mijn leven, dat lukt me redelijk goed. Maar niet zonder de regen af en toe toe te laten. Want na een goede regenbui ziet alles er weer heel wat frisser uit. Dat is zo in de natuur, en ook bij mensen.

Ellen in Wanderland