Mijn leven lang ben ik een hebzuchtige boer geweest.
Ellen
I Am Back!
Na mijn aangekondigde winterdutje / blogpauze ben ik weer terug in Blogland.
Die blogpauze, dat was een klein geschenkje aan mezelf. Een vorm van zelfzorg, en dat heeft deugd gedaan.
Een tijdje van weinig moeten en veel mogen. Om eens wat vaker uit mijn overbevolkte hoofd te stappen, de laptop aan de kant te schuiven, en een klein sprongetje in de wereld te wagen.
Want ook in de fysieke wereld zijn er zoveel mooie dingen te beleven en te leren.
3 dingen die ik leerde tijdens mijn blogpauze
1. Ietsje minder nadenken is soms ook fijn
Ik ontdekte dat plezier soms plezieriger is als je alles niet te veel overdenkt.
Gewoon genieten.
Punt.
Zonder de volledige analyse voor- en achteraf.
… die er toch ook soms gewoon compleet naast zit.
2. Des te beter je wordt in ontspannen, des te productiever
Ontspanning op doktersvoorschrift.
Ik vermoed dat ik niet de enige ben, aan wie dit ‘medicijn’ – intussen al meermaals – werd voorgeschreven.
Dokters, maar ook zelfhulpboeken, podcasts, psychologen, enz… Ze slaan je ermee om de oren:
“Tegenover inspanning hoort ontspanning te staan. We kunnen ons maar inspannen (= focussen en met aandacht werken) door de tijd te nemen om te ontspannen.”
(Bron: boek “Waarom ben ik zo moe?”)
” Het lijkt misschien alsof je je tijd verdoet als je even pauze neemt, maar dat is niet het geval. Integendeel zelfs. Ontspanning zorgt voor een betere focus, waardoor je sneller en effectiever te werk gaat. “
(Bron: Bedrock.nl)
” Te lang te veel stress, of spanning, zorgt ervoor dat je hersenen minder goed functioneren. Hierdoor kun je bijvoorbeeld vaker dingen gaan vergeten, snel afgeleid zijn en gevoeliger zijn voor negatieve emoties. Dit is te voorkomen door je hersenen voldoende rustmomenten te geven. Je hersenen krijgen hierdoor de tijd om te herstellen. Wanneer je dit goed doet, ervaar je bijvoorbeeld meer energie en meer focus. “
(Bron: hersenstichting.nl over het nut van ontspanning voor de hersenen)
….
en zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan
Maar voor uw gemak vat ik het even samen:
Hoe meer je je bekwaamt in ‘je ontspannen’, hoe gezonder, gelukkiger en productiever je wordt.
Hoog tijd dus om meer aandacht te gaan besteden aan de kunst van de ontspanning.
En met het woord kunst overdrijf ik niet. Overspoeld door allerlei ‘fantastigheden’ die we meegemaakt moeten hebben, (a-?)sociale media en vermeende verwachtingen van de maatschappij (van wie?), is ontspanning een vaardigheid geworden die slechts weinige kunstenaars nog beheersen.
Ikzelf breng het er alvast behoorlijk belabberd vanaf op dat vlak – maar dat wist je wellicht al.
3. Geen succes zonder zelfzorg
En dan is er ook nog dat fabeltje over die boer, en de kip met de gouden eieren.
Die kip die elke dag een gouden ei legde, tot op het moment dat de boer zo inhalig werd dat hij de kip slachtte, om op die manier alle gouden eieren tegelijk uit de kip te halen. Tot zijn grote spijt vond hij echter niets. De kip was dood, en vanaf die dag vond de boer nooit meer een gouden ei in het kippenhok.
* Geen gouden ei zonder gezonde kip
Moraal van het verhaal:
Een kip kan geen gouden eieren blijven leggen als je geen zorg draagt voor het beest zelf. Een uitgeputte, overgestresseerde kip legt immers op den duur helemaal niets meer, behalve uiteindelijk het loodje.
* Jij en ik, wij zijn (helaas) niet alleen de kip
De kip, daar moeten we dan onszelf bij voorstellen: jij en ik. En de gouden eieren, dat is onze output, oftewel het werk dat we dagelijks verzetten.
Helaas spelen we in het echte leven niet alleen de rol van de kip, maar ook vaak die van de vrekkige boer, die uiteindelijk alleen nog maar geïnteresseerd is in de gouden eieren en zich nauwelijks nog bekommert om de kip.
Wat natuurlijk niet zo slim is.
* Ik was te inhalig
Dit (stress)kipje – ik dus – is al een tijdje niet meer zo gezond. Bijna mijn hele leven lang ben ik dan ook een erg hebzuchtige boer geweest.
Het grootste deel van mijn aandacht ging naar de gouden eieren: op school top van de klas, universitair diploma om mee uit te pakken, carrière, geld en hard werken,… Kortom, mijn focus was gericht op eenzijdig succes op relatief korte termijn.
Gelukkig heeft de boer in mij intussen bijgeleerd, en is hij vandaag de dag heel wat minder vrekkig dan voordien.
* Ik ben niet meer wie ik was
Een aantal dingen, waarvoor ik vroeger – feitelijk letterlijk – mijn leven gaf, staan vandaag de dag sowieso op een lager pitje. Ook mijn visie op wat belangrijk is in het leven, en op de betekenis van succes is niet meer dezelfde.
* Succes op lange termijn staat of valt met zelfzorg
Volgens mijn huidige definitie van het woord, gaat succes minstens zoveel om het welzijn van de kip zelf, als om de eieren die ze legt.
Maar mocht het toch vooral de output zijn die voor jou belangrijk is, weet dan dat alleen een gezonde, gelukkige kip in staat is om een leven lang eieren te blijven leggen, van welke materie dan ook.
* En vandaar..
Ook al schitteren ze ietsje minder, ik leg nog steeds eitjes – in allerlei vormen. En één keer om de 2 weken is dat er eentje in de vorm van een blogpost. Bloggen is een superfijne en leerrijke hobby, maar het is ook een engagement waar wel wat bij komt kijken. Om op lange termijn duurzaam – dat is met voldoende aandacht voor de kip – te kunnen blijven bloggen, is een pauze van tijd tot tijd daarom een ‘must’. Zo weet ik nu.
Wat ons terug bij het begin van dit artikel brengt..
De zoektocht gaat verder…
Maar de zoektocht naar balans gaat dus verder. Ook in 2022 zal ik mijn best blijven doen om dagelijks kleine, bewuste stapjes te zetten in de richting van dat evenwicht, en van een leven dat steeds simpeler en fijner wordt.
Als een kleuter zal ik me elke dag blijven verwonderen om de kleinste dingen, en me 100.000 vragen blijven stellen – en natuurlijk ook antwoorden proberen te sprokkelen.
En wellicht zal ik opnieuw met regelmaat onzacht op mijn snoet belanden, dat kan haast niet anders. Maar ik heb er wel zin in. Want van 1 ding ben ik zeker, en dat is dat 2022 een boeiende en leerrijke ontdekkingsreis wordt.
En de verslagen van die tocht, die blijf ik natuurlijk delen op deze blog.
Authentieke verhalen over wat lukt en wat niet, en de struggles die daar soms mee gepaard gaan. Veel vragen, en ook enkele antwoorden en inzichten die ik onderweg opdoe.
Ik hoop dat je er iets aan zult hebben. En ook, dat ik er zo nu en dan in slaag om een glimlach op je gezicht te toveren…
Ellen
Veel groetjes uit
Wanderland
XX
Voetnoot: Omdat geen kip weet waar ‘Wanderland’ voor staat:
‘Wanderland’ is een metafoor voor het leven, zoals ik het ervaar:
Een land om in te dwalen – en soms te verdwalen – in mijn zoektocht naar evenwicht, en naar antwoorden. Een land om me in te verwonderen, om elke dag nieuwe dingen te ontdekken en te leren.
Ellen in Wanderland verwijst naar Alice in Wonderland en naar het Engelse werkwoord ‘to Wander’, oftewel dwalen. Vrij vertaald is Wanderland dus een soort van ‘Wonderlijk Dwaalland’.
Je ziet het, er is over nagedacht.
(Wat had je gedacht ?)
