Veelvuldig nee zeggen is de enige manier om zonder zenuwinzinking je weg te vinden doorheen het moderne Van-Alles-Te-Veel Tijdperk.
It’s only by saying no that you can concentrate on the things that are really important
(Steve Jobs)
Met nee zeggen is er niets mis
- Nee, dat wil ik niet.
- Nee, het is niet omdat jij me raar vindt, dat ik me anders moet gedragen.
Vervang het woord ‘raar’ door ‘uniek’ – wat zowat op hetzelfde neerkomt – en het klinkt al heel anders. Maar omdat ik raar ben, is voor mij ‘raar’ ook prima.
Dank je voor het compliment. - Nee, ik heb niet over alles een mening.
Vaak ken ik simpelweg te weinig details om ergens iets zinnigs van te kunnen vinden. - Nee, dat ga ik niet doen.
Met empathie + oprechte smile.
Want nee zeggen, dat kan je ook op een hele mooie manier doen.
- Nee hoor, de meerderheid heeft niet altijd gelijk.
De waarheid laat zich immers niet herleiden tot een democratie. (*)
Een mens als Aristoteles – om maar iemand te noemen – die in de 4e eeuw na Christus door iedereen voor gek verklaard werd toen hij bewees dat de aarde rond is, kan daarover meespreken.
Maar nee, dat kan hij natuurlijk niet.
De man is dood.
En daarom zeg ík het hier nu maar:
Ongeacht het meningsverschil in kwestie; het tellen van opgestoken handen / stemmen leidt niet automatisch tot de waarheid. - Nee, ik wil niet méér van alles. Ik wil juist minder.
Minder nutteloze informatie, minder spullen, minder volle agenda, minder verwachtingen, minder ‘shiny objects’ (**) om achteraan te hollen – of gewoon minder hollen tout court. - Nee, verwacht van mij niet dat ik onmiddellijk reageer op elk berichtje.
Een hele dag in dienst staan van mijn smartphone, is niet waarom ik het ding heb aangeschaft.
- Nee, ik laat me niet emotioneel chanteren om iets te doen dat voor mij niet klopt.
Ter info: emotionele chantage klopt per definitie niet. - Ja, dat wil ik wel, maar ik doe het niet.
Omdat alles-proberen-te-doen-wat-ik-wil van mij geen gelukkiger mens maakt, maar eerder een nog veel grotere zenuwpees. Omdat elke minuut maar 1 keer geleefd kan worden. Omdat rust van levensbelang is. En omdat je daarom vaak moet kiezen.
- Nee, er zijn geen eenvoudige oplossingen voor complexe problemen.
Rudi Vranckx – oorlogscorrespondent – zei dit ooit in een aflevering van de verhelderende podcastreeks Vranckx & Byloo i.v.m. populistische politici en complexe geopolitieke problemen.
Rudi had gelijk. Zeg dat ik het gezegd heb.
Komt het voor dat Rudi geen gelijk heeft dan?
- Nee, ik ben niet verantwoordelijk voor jouw geluk
En jij ook niet voor het mijne. Want geluk is een geschenk dat je alleen aan jezelf kunt geven. Het gaat vooral om de kleur van de bril waardoorheen je naar de wereld kijkt. - Nee, ik kan mensen niet veranderen.
Niet dat ik het niet geprobeerd heb. - Nee, ik zeg geen ‘ja’ wanneer ik ‘nee’ bedoel – of toch heel zelden.
Want jezelf durven zijn en nee zeggen wanneer je nee denkt dat is dé basis voor een gezonde, eerlijke relatie. - Ik ben van alles, je kunt het zo gek niet bedenken.
Maar nope, ik ben geen people pleaser.
Nooit geweest. - Nee, je hoeft me niet leuk te vinden. Zo zijn er nog.
Geloof het of niet, maar er zijn mensen die mij graag zien omwille van identiek dezelfde eigenschappen, als waarom sommige anderen mij bekritiseren.
What can you do? That’s life.
Nee, ik ben OK.
Dank je.
Wie nee zegt, zegt tegelijk ja
Nee betekent in feite ja.
Ja om te zijn wie ik ben.
En besluiten dat dat voldoende moet zijn.
Ja om mijn eigen keuzes te maken.
Ja om aandacht te kunnen schenken aan de dingen en de mensen die voor mij belangrijk zijn.
Ja voor mijn gezondheid.
Ja voor de ademruimte die ik nodig heb om te kunnen leven.
Ja!!
(*) In het artikel “Overwint de Waarheid de Leugen?” ga ik aan de hand van mijn persoonlijke verhaal en een beetje geschiedenis dieper in op de krachtmeting tussen leugens en waarheid, en te vermijden valkuilen.
(**) Het shiny object syndroom is een psychologisch concept waarbij mensen zich focussen op alles wat nieuw en trendy is, ongeacht hoeveel toegevoegde waarde dat nieuwe echt voor hen heeft, om kort daarna hun interesse te verliezen van zodra er weer iets nieuws is.