Ik zit aan de eettafel voor mijn laptop, mijn volledige aandacht gericht op het scherm. Ik bevind me in een soort trance. Alle gevoel voor tijd en ruimte, honger, dorst of zelfs een hond die dringend uitgelaten moet worden, is verdwenen. Niets...
"Laat je niet langer continu afleiden."
Over aandacht als 1 van de belangrijkste vaardigheden die we in deze tijd nodig hebben.
Over 'Failing Forward'.
En over de pijnlijke doodsstrijd van een splinternieuwe blogpost.
Rode, dik gezwollen ogen, een lichaam dat aanvoelt alsof ze de onderdelen één voor één van onder een trein geplukt hebben, een humeur dat flirt met het absolute nulpunt, en een overmoed, rijkelijk gevoed door een overvloedige bron van innerlijke...
Een huivering.Wolkjes in de zwarte nevel.Een warme ademtocht.Een vrouw.Ze draagt haar pyjama,De hele dag al,Een oude, opgelapte Woody.Daaroverheen haar vermomming.Een lange zwarte jas met allemaal malle strikjes – een beetje als Mary Poppins...
Major achievement: 6e dag op rij zonder meltdown.
Geen vlagen van onontkoombare oververmoeidheid of alles overheersende pijn. Geen uren heel stil liggend op de bank, wachtend, hopend dat de intensiteit zou afnemen.
Nee, vandaag beleefde ik verticaal.
Mijn momenten van euforie op het vlak van fysiek welbevinden zijn even kort als sporadisch. Na een hele voormiddag in bed met pijnstillers en een halve slaaptablet, een noodzakelijk kwaad opdat de pijnstillers de pijn zouden stillen, voelde ik me...
Over koffiekoeken, gif en horror films. Over ijzige kreten, een barstend vat vol emoties en wat het met me deed.